tag:blogger.com,1999:blog-15699311050337874822024-03-14T11:51:56.549+02:00arti αφιχθένιστολόγιο του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Αμπελοκήπων ΘεσσαλονίκηςUnknownnoreply@blogger.comBlogger30125tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-84455750770080299092010-01-18T10:53:00.005+02:002010-01-18T11:12:14.895+02:00Η ιστορία μιας σταγόνας νερού<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoIcYGcgqUEqdV-ZKww5OaObDqm7_Y30iEtsR-hj4u7Yni32ELRNq1vQA6JfI0GJyNmj-NvdGrSvS7jK-XpfKlGc8gR9QNOB4GBaU9fIqUosdT9SQk6pVY_AT_7wsh5_LigIjjqhjI7Lw/s1600-h/katarraktis.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 225px; height: 279px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoIcYGcgqUEqdV-ZKww5OaObDqm7_Y30iEtsR-hj4u7Yni32ELRNq1vQA6JfI0GJyNmj-NvdGrSvS7jK-XpfKlGc8gR9QNOB4GBaU9fIqUosdT9SQk6pVY_AT_7wsh5_LigIjjqhjI7Lw/s400/katarraktis.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5428000935979615794" border="0" /></a>
<br /><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link style="font-family: trebuchet ms;" rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CARTSCH%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p style="font-family: trebuchet ms; font-weight: bold;" class="MsoNormal">Γεια σας παιδιά!</p><p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">
<br /></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Με λένε </span><span style="font-weight: bold; font-style: italic;font-size:100%;" >Νι</span><span style="font-size:100%;"> και είμαι μία μικρή ποσότητα νερού. Κάνω συνήθως παρέα με τον Χιο, αλλά και με τους</span><span style="font-size:100%;"> </span><span style="font-size:100%;">Βρο, Χη, Φα, Δα και άλλους σαν εμένα.
<br /></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">
<br /></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Δεν έχω πάντα την ίδια μορφή, γίνομαι ατμός, βροχή, νιφάδα, πάγος ρυάκι και άλλα κι αυτό με βοηθάει στο να μη βαριέμαι ποτέ. Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Έχω δει και ζήσει πολλά, άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε δυσάρεστα. Το καλύτερό μου είναι όταν ταξιδεύω ελεύθερος με τους φίλους μου στα σύννεφα. Τότε κανείς δεν μπορεί να με περιορίσει σε τίποτα και παίζω όλη τη μέρα. Το χειρότερό μου είναι όταν βρίσκομαι κάτω από τη γη, κλεισμένος σε υπόγεια ρεύματα, γιατί εκεί είναι σκοτεινά και κρύα. Αλλά έχω μάθει πια ότι αργά ή γρήγορα θα βρεθώ στη θάλασσα, για να βρω εκεί άλλους φίλους μου και να παίξουμε με τα ψάρια, που είναι λίγο χαζά αλλά πάντα ευγενικά μαζί μας.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">
<br /></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Από τις περιπέτειες που έχω ζήσει, μία θα μου μείνει αξέχαστη και θέλω να σας την διηγηθώ:</span></p> <p style="font-style: italic;font-family:trebuchet ms;" class="MsoNormal"><span style="font-size:100%;">Πριν από πολλά χρόνια βρέθηκα </span><span style="font-size:100%;"> </span><span style="font-size:100%;">να ταξιδεύω με τους φίλους μου, σ’ ένα χαρούμενο σύννεφο, πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό, με κατεύθυνση την Ευρώπη. Εκεί που πηγαίναμε ξαφνικά αρχίσαμε να νιώθουμε μια παράξενη έλξη να μας τραβά προς τα πίσω…. Θέλαμε να αντισταθούμε, γιατί δεν μας αρέσει να μας αλλάζουν τα σχέδια, αλλά ήταν αδύνατον. Με τα πολλά βρεθήκαμε πάνω από την Αμερική σε μια περιοχή όπου μια ομάδα ανθρώπων παράξενα ντυμένοι και βαμμένοι, με φτερά στα κεφάλια, χόρευαν και φώναζαν πολύ περίεργα, γύρω από τη φωτιά. Πρώτη φορά βλέπαμε κάτι τέτοιο και ξαφνιαστήκαμε πολύ.</span><span style="font-size:100%;"> </span><span style="font-size:100%;">Προσπαθούσαμε να αντισταθούμε, αλλά σαν να υπήρχε ένας περίεργος μαγνήτης που μας τραβούσε κάτω στη γη. Σαν υπνωτισμένοι όλοι μαζί πιασμένοι χέρι-χέρι αφήσαμε να μας τραβήξει αυτή η περίεργη δύναμη. Βρεθήκαμε να πέφτουμε απαλά και ήρεμα στη γη. Τότε οι περίεργοι αυτοί άνθρωποι, πιο χαρούμενοι από πριν, άρχισαν να χορεύουν και να τραγουδούν περισσότερο και πιο δυνατά. </span></p> <p style="font-style: italic;font-family:trebuchet ms;" class="MsoNormal"><span style="font-size:100%;">Τελικά δεν ήταν άσχημα, γιατί μας καλοδέχτηκαν. Μας μάζεψαν σε μεγάλα δοχεία και μας φύλαξαν με πολύ προσοχή. Μας ξόδεψαν λίγο – λίγο, δροσίζοντας πρώτα τα παιδιά τους, μετά τα ζώα τους και ύστερα τα φυτά τους.
<br /></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">
<br /></span></p><p style="text-align: right;font-family:trebuchet ms;" class="MsoNormal"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Του Παναγιώτη Τσουρουπίδη, μαθητή του Α2</span></span>
<br /></p> Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-36441969506122079052009-12-16T09:28:00.007+02:002009-12-19T11:47:25.187+02:00διαγωνισμός Shootit - Η διαμαρτυρία είναι δικαίωμα όλων<strong>τι με ενοχλεί...</strong><br /><strong></strong><br /><strong>το καυσαέριο</strong><br /><strong>δεν υπάρχουν δρόμοι για ποδήλατο</strong><br /><strong>δεν έχουμε συγκροτημένη ανακύκλωση</strong><br /><strong>οι ταλαιπωρίες στα νοσοκομεία<br />ο ρατσισμός</strong><br /><strong>οι κουκουλοφόροι</strong><br /><strong>δεν υπάρχουν δημόσια πάρκα που να παρέχουν υγιεινή και ασφάλεια</strong><br /><strong>η ευθανασία για τους ανθρώπους</strong><br /><strong>τα παγκόσμια κυκλώματα</strong><br /><strong>η κατασπατάληση των αποθεμάτων ενέργειας</strong><br /><strong>η κριτική για το διαφορετικό ντύσιμο</strong><br /><strong>το κάπνισμα</strong><br /><strong>ο κόσμος δεν βλέπει γύρω του</strong><br /><strong>τα ψέμματα</strong><br /><strong>θέλουμε χρώμα, θέλουμε χρόνο, θέλουμε όνειρα. πότε θα ερωτευτούμε εμείς;</strong><br /><strong></strong><br />Με αφορμή το διαγωνισμό "shootit" (<a target="_blank" href="http://www.shootit.gr/">http://www.shootit.gr/</a>) κάποιοι μαθητές του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Αμπελοκήπων σκέφτηκαν και να έγραψαν κάποια ζητήματα που τους ενοχλούν.<br /><br />Ο διαγωνισμός έχει θέμα το <strong>δικαίωμα στη διαμαρτυρία </strong>και δέχεται δημιουργίες που έχουν γίνει με κινητό τηλέφωνο (φωτογραφίες ή βίντεο). Προθεσμία συμμετοχής: <strong>20/12/2009</strong>.<br /><br />Σχολιάστε και στείλτε μας τις δικές σας διαμαρτυρίες σας για να μεγαλώσει η λίστα...Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-16711049926102630152009-12-14T14:50:00.007+02:002009-12-17T20:55:56.026+02:00Ο Miro της Μαγιόρκα, στο ΤελλόγλειοΈνα χαριτωμένο κινούμενο σχέδιο από τη Ρωσία εμπνευσμένο από πίνακα του Μιρό, με αφορμή την επίσκεψή μας στην έκθεση "Ο Μιρό της Μαγιόρκα".<br /><br /><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/14dAfLYcoCY&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/14dAfLYcoCY&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /><br />Η ιστοσελίδα της έκθεσης: <a href="http://www.tf.auth.gr/teloglion/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&&page=558&eventid=470">ο Μιρό της Μαγιόρκα</a><br /><br />Εντυπώσεις από την έκθεση;;;Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-75986353197395258892009-12-07T14:21:00.011+02:002009-12-19T11:48:00.527+02:0010η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL5ER3ehaMMHIcg8VH7QcM3M4nBQ-NHj3aEq8v3Njy2np9EXW5fLhq4NxKW3Kbv-Zu0PlAij58A0erU0y8r-LzfNeCppoYkSouVSdaCYBV7fzYqn9uRQlJFYuMEYKDXhd5wd34w0AVHcM/s1600-h/giorti_angelon.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 395px; height: 291px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL5ER3ehaMMHIcg8VH7QcM3M4nBQ-NHj3aEq8v3Njy2np9EXW5fLhq4NxKW3Kbv-Zu0PlAij58A0erU0y8r-LzfNeCppoYkSouVSdaCYBV7fzYqn9uRQlJFYuMEYKDXhd5wd34w0AVHcM/s400/giorti_angelon.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5412499770990062978" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:arial;">Τρίτη 01-12-2009<br /><br /></span><span style="font-family:arial;">Δέκατη χρονιά της γιορτής των Αγγέλων. Χιλιάδες κόσμος περιμένει να δει τον επίσημο καλεσμένο της φετινής χρονιάς, το Μιχάλη Χατζηγιάννη.<br /></span><span style="font-family:arial;">Ξεκινώ για την πλατεία Αριστοτέλους. Λεωφορεία γεμάτα. Στην Αριστοτέλους χιλιάδες άνθρωποι.<br /></span><span style="font-family:arial;">Ώρα 7μ.μ. Κατευθυνόμαστε προς το χώρο των εκδηλώσεων. Σε λίγο εμφανίζεται μια χορωδία μικρών παιδιών που ξεκινά να τραγουδά χριστουγεννιάτικα. Αμέσως μετά το δέντρο και το καράβι της πλατείας ανάβουν, ενώ δεκάδες πυροτεχνήματα φωτίζουν τον ουρανό.<br /></span><span style="font-family:arial;">Τα φώτα της σκηνής άναψαν, όλοι φώναζαν! </span><span style="font-family:arial;"><br /><br />Ο Μιχάλης βγαίνει στη σκηνή και το τραγούδι ξεκινά! Μέσα σε λίγα λεπτά όλος ο χώρος κατακλύστηκε από κόσμο.<br /></span><span style="font-family:arial;">Ο Μιχάλης ξεσηκώνει τους πάντες. Το σκηνικό ήταν καλά στημένο έτσι ώστε να φαίνεται ο Μιχάλης από παντού. Στην περίπτωση που δεν μπορούσες να τον δεις στη σκηνή των έβλεπες από τη γιγαντοοθόνη. Ήταν μια πανέμορφη μουσική βραδιά!<br /></span><span style="font-family:arial;">Για όσους έχασαν τη φετινή γιορτή των αγγέλων, ελπίζω του χρόνου να σας δοθεί η ευκαιρία. Για όσους φοβούνται ότι θα έχει πολύ κόσμο και θα ταλαιπωρηθούν να βρουν πάρκινγκ... καλύτερο θα ήταν να πάρουν ένα μέσο μαζικής μεταφοράς!<br /><br /></span></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">Κείμενο, σχέδιο: Παύλος Ψαθάς, Β2</span></span></span> </div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-42220145249604885262009-05-22T22:30:00.002+03:002009-05-22T22:34:51.701+03:00Έρχεται το καλοκαίρι!<p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;">Όλα τα πήρε το καλοκαίρι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;"> τ' άγριο μαλλί σου στην τρικυμία<br /> το ραντεβού μας η ώρα μία</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;">Όλα τα πήρε το καλοκαίρι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;"> τα μαύρα μάτια σου το μαντίλι<br /> την εκκλησούλα με το καντήλι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;">Όλα τα πήρε το καλοκαίρι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;"> κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"> </p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;">Όλα τα πήρε το καλοκαίρι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;"> με τα μισόλογα τα σβησμένα<br /> τα καραβόπανα τα σχισμένα<br />Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια<br /> όλα τα πήρε τα πήγε πέρα<br /> τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;">Όλα τα πήρε το καλοκαίρι</span></p> <p style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; font-family: courier new;"><span style="font-size:100%;"> κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι.</span></p><span style="font-family: courier new;"><br /><br />Εικόνες και δημιουργίες των μαθητών της Α' τάξης, με έμπνευση από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη "Όλα τα πήρε το καλοκαίρι".<br /></span><br /><span style="font-family: courier new;"><object width="320" height="265"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/BQG4ZtQgp9o&hl=en&fs=1&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/BQG4ZtQgp9o&hl=en&fs=1&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="320" height="265"></embed></object></span><br /><br /><span style="font-family: courier new;">Η μελοποίηση είναι του Δημήτρη Παπαδημητρίου και η ερμηνεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη.</span>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-63450241182699165112009-05-22T22:25:00.002+03:002009-05-22T22:28:48.641+03:00Ημέρα ποίησης στο δρόμο<span>Στις 21 Μαρτίου 2009 το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Αμπελοκήπων συμμετείχε στην Παγκόσμια ημέρα ποίησης.<br /><br />Τα παιδιά της Κατεύθυνσης Θεάτρου & Κινηματογράφου της Α' Γυμνασίου, στο πλαίσιο του μαθήματος της Δημιουργικής Γραφής με την κ. Συμεωνάκη, επέλεξαν ποιήματα που τους άρεσαν και βγήκαν στους δρόμους των Αμπελοκήπων και τα χάρισαν, μαζί με το χαμόγελό τους, στους περαστικούς. </span><br /><br /><object width="320" height="265"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/j6t4aWOkGHo&hl=en&fs=1&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/j6t4aWOkGHo&hl=en&fs=1&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="320" height="265"></embed></object><br /><br />Μαζί με τις φωτογραφίες από εκείνη την όμορφη μέρα, ακούστε τον "Κεμάλ" του Μάνου Χατζιδάκι με την υπέροχη φωνή της Αλίκης Καγιαλόγλου.Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-88277376575835333642009-03-16T18:59:00.003+02:002009-03-16T19:16:16.830+02:00Ένα διαφορετικό μάθημα με τον λογοτέχνη Τόλη Νικηφόρου<div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ο Θεσσαλονικιός ποιητής και συγγραφέας Τόλης Νικηφόρου επισκέφτηκε το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης και πέρασε μαζί μας αρκετές δημιουργικές ώρες. Μίλησε με τα παιδιά, απάντησε στις πολλές και ευφάνταστες ερωτήσεις τους και διάβασε αποσπάσματα από ποιητικές του συλλογές. Στο τέλος τα παιδιά έγραψαν με έμπνευση τα κείμενά του. </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:13px;"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ήταν ένα μάθημα διαφορετικό από τα άλλα...</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: 10px; white-space: pre; "><object width="320" height="265"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/86fQlGZB62I&hl=en&fs=1&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/86fQlGZB62I&hl=en&fs=1&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="320" height="265"></embed></object></span><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">[Video1: Καλωσόρισμα από τους μαθητές και την Διευθύντρια του σχολείου Κούλα Αδαλόγλου]</span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:13px;"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ο Τόλης Νικηφόρου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1938 από γονείς πρόσφυγες. Αποφοίτησε από το Ανατόλια το 1957 και σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων. Εργάστηκε χρόνια ως τραπεζικός υπάλληλος, μεταφραστής και αναλυτής συστημάτων στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και τα χρόνια της δικτατορίας στο Λονδίνο. Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες. Είναι τακτικός συντάκτης της Νέας Πορείας από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ποίηματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, βουλγαρικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και ιταλικά και έχουν περιληφθεί σε πολλές ελληνικές και ξένες ανθολογίες. (Πηγή: Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης) </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><object width="320" height="265"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/lzihXl3l_fI&hl=en&fs=1&rel=0"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/lzihXl3l_fI&hl=en&fs=1&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="320" height="265"></embed></object></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">[Video 2: Ο Τόλης Νικηφόρου μιλάει με τα παιδιά]</span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:13px;"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η πολύ καλή σχέση του ποιητή με την τεχνολογία και τα σύγχρονα μέσα έκφρασης όπως </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">τα το διαδίκτυο και τα blogs.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Περισσότερα για τον ίδιο και τις δραστηριότητές του μπορείτε να βρείτε online στην προσωπική του ιστοσελίδα αλλά και ιστολόγιο με θέμα την ποίηση:</span></span></div><div><ul><li><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:13px;"><a href="http://www.nikiforou-poems.gr/">http://www.nikiforou-poems.gr/</a></span></li><li><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:13px;"><a href="http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/">http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/</a></span><br /></li><li><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:13px;"><a href="http://lesxianagnosis.blogspot.com/">http://lesxianagnosis.blogspot.com</a></span><br /></li></ul></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-46701499953226995552009-02-24T07:56:00.004+02:002009-02-24T11:16:00.333+02:00Κωσταντίνος προς Κωστάκη, 2009 μ.Χ.<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfWMIIwTBBlJ7L3F3WDOoCAfT6l6ryLAQctKNHTaZROL0bGl1VmWGcR1VVzdtGefK0ICzzrCLt9V8iYvaTHyaddgslpHALwhsyTMr-xWb_WP6LQO911_0uoEHIoVYnicqDZKFEyvusmV8/s1600-h/kar.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 110px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfWMIIwTBBlJ7L3F3WDOoCAfT6l6ryLAQctKNHTaZROL0bGl1VmWGcR1VVzdtGefK0ICzzrCLt9V8iYvaTHyaddgslpHALwhsyTMr-xWb_WP6LQO911_0uoEHIoVYnicqDZKFEyvusmV8/s320/kar.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5306240894764446370" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > (*) </span><br /></div><br />Κωστάκη…<br /><br />Πάνε 80 χρόνια, μπορεί και παραπάνω που έφυγες. Πολλοί λένε ότι έφυγες, αλλά εγώ δεν το πιστεύω! Απλά έχεις λίγο αποστασιοποιηθεί από τα γεγονότα του έξω κόσμου, αυτό είναι όλο. Οι Πρεβεζάνοι σε λένε τρελό, αλλά δεν ξέρουν. Δεν ξέρουν τίποτε για σένα. Μήτε κι εγώ σε ξέρω καλά. Αλλά τι σημασία έχει; Για μένα είσαι εδώ, δίπλα μου. Θέλω πάρα πολύ να έρθω να σε δω, αλλά δυστυχώς δεν έχω ακόμη τα μέσα. Αυτό ούτε και για μένα είναι ευχάριστο.<br /><br />Αν μπορούσες να με δεις, θα με θεωρούσες ένα μικρό παιδί και δίκιο θα ΄χες, αλλά ξέρεις, όταν έναν άνθρωπο τον βιώνεις και τον γνωρίζεις μέσα από τις σελίδες κάποιου βιβλίου, αποκτάς την ηλικία του βιβλίου! Πες με βλάκα, πες με ψυχάκια, μα πρέπει να ξέρεις τι είδους άνθρωπος σου γράφει. Υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα βέβαια απ΄ το να φεύγεις. Χειρότερο είναι να χάνεις εσύ κάποιον. Εσύ έφυγες και ησύχασες. Κι εμείς, εμείς Κωστάκη; Ωραία, το ΄βγαλα από μέσα μου και ησύχασα. Αρκετά όμως μιλήσαμε για μένα.<br /><br />Εσύ φαντάζομαι να περνάς καλά εκεί που είσαι. Και δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι είσαι κάπου εδώ κοντά. Αυτό δεν μπορεί να μου το βγάλει κανείς απ΄ το μυαλό. Ξέρω πάντως ότι περνάς καλά. Ίσως να είναι και η Μαρία μαζί σου. Τώρα φαντάζομαι ότι θα μπορείς ελεύθερα να την πιάνεις απ΄ τη μέση, χωρίς να σε συλλάβουνε, χωρίς να χρειαστεί να εξηγήσεις πράγματα που κανείς δεν κατάλαβε ποτέ. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι ανώφελο. Αυτή αγάπησε έναν ποιητή, όχι έναν ήρωα!<br /><br />Ξέρω ότι άφησες και σε μένα ένα αντίο. Δύο προσπάθειες, όπως λένε αυτοί που νομίζουν ότι είσαι νεκρός. Λένε ότι τελικά τερμάτισες τη ζωή σου με πιστόλι. Ίσως έτσι να ΄ναι. Και την προηγούμενη μέρα στη θάλασσα, στην απέραντη, βαθιά, γαλάζια έκταση του αντίο. Επιλογές αποστασιοποίησης. Για κάποιους είσαι ψυχοπαθής, αλλοπρόσαλλος. Υπάρχουν κι αυτοί που το μόνο που βλέπουν είναι ένα ξερό Κ.Γ. Καρυωτάκης. Για μένα όμως, να ξέρεις, είσαι και θα είσαι ο Κωστάκης.<br /><br /><div style="text-align: right;"> Με αγάπη<br /> Κωνσταντίνος<br /></div><br /><br /><hr /><br /><span style="color: rgb(102, 102, 102);font-family:trebuchet ms;" >Κείμενο από τον μαθητή Κωνσταντίνο Μαυρόπουλο - στο μάθημα της Δημιουργικής Γραφής</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">(*) </span><span style="font-style: italic; color: rgb(153, 153, 153);">Ο τίτλος είναι από ποίημα του λογοτέχνη </span><a style="font-style: italic; color: rgb(51, 102, 255);" href="http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/">Τόλη Νικηφόρου</a><br /><br /></span>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-43816195848910813052009-01-31T14:38:00.024+02:002009-02-16T10:15:16.601+02:00ακροστιχίδες για τον αλέξη<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJgEe9GAbymd7L77PWYnp6l9dD3GI3RfzObjBzCJUQk4WYhYdhiMAhb3Te6tcXq8f1EFpSH7-RD6IhFfHAUik2P3olRif7BNc5csKkbQZP3dEQOCb__rkKu5O3Y7eM1-T6b7DHTpIXSBc/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+8.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJgEe9GAbymd7L77PWYnp6l9dD3GI3RfzObjBzCJUQk4WYhYdhiMAhb3Te6tcXq8f1EFpSH7-RD6IhFfHAUik2P3olRif7BNc5csKkbQZP3dEQOCb__rkKu5O3Y7eM1-T6b7DHTpIXSBc/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+8.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297445908307336178" border="0" /></a><br />Στις 06.12.2008 δολοφονήθηκε στην Αθήνα ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Στις 11.12.2008 στο μάθημα της Δημιουργικής Γραφής τα παιδιά της κατεύθυνσης Θεάτρου και Κινηματογράφου της Α’ Γυμνασίου αφιέρωσαν το χρόνο τους γράφοντας μικρές ποιητικές ή καταγγελτικές ακροστιχίδες με βάση το όνομα του νεκρού παιδιού.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOjcPO504ZEcmsy9eercN_Liu1rHqaQ3JooRmk1BQAvCvtc1moztL3bLLjokcRJ-bRbJkB0wdpUMKM39chzOd30NqQeivoFArM0zG0Hh2pKO2-BpiG1K7HclEXc-LZmF8HOgyOyH3KSYs/s1600-h/alex-street.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 257px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOjcPO504ZEcmsy9eercN_Liu1rHqaQ3JooRmk1BQAvCvtc1moztL3bLLjokcRJ-bRbJkB0wdpUMKM39chzOd30NqQeivoFArM0zG0Hh2pKO2-BpiG1K7HclEXc-LZmF8HOgyOyH3KSYs/s320/alex-street.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5303305007904981570" border="0" /></a><br />Οι ακροστιχίδες γράφτηκαν αυθόρμητα χωρίς υποδείξεις και βελτιώσεις και μεταφέρθηκαν στον τόπο της δολοφονίας όπου και <span style="font-style: italic;">αναρτήθηκαν</span> ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα σημειώματα πολιτών.<br /><br />Η τελική επεξεργασία και παρουσίασή τους είναι επίσης προσωπική δουλειά των μαθητών και παρατίθεται αυτούσια με σκοπό να λειτουργήσουν ως μηνύματα – εκκλήσεις επικοινωνίας:<br />(<span style="color: rgb(102, 102, 102); font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">κλικ</span> πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε καλύτερα</span>)<br /><br /><div style="text-align: left;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeI4EJxIjNS2vhOvcn1OmGd8xf3QgoyH0U4kCF0jLEIFisj-peFz6ydVr9FsQLgx4YgzjlSlFFgAf1j2E-gqx3nFQoa2jeXkJgw325SyaET0tV6Me2FemgIqiqyGz6IBVj9fBNcIWc_Sg/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+4.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeI4EJxIjNS2vhOvcn1OmGd8xf3QgoyH0U4kCF0jLEIFisj-peFz6ydVr9FsQLgx4YgzjlSlFFgAf1j2E-gqx3nFQoa2jeXkJgw325SyaET0tV6Me2FemgIqiqyGz6IBVj9fBNcIWc_Sg/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+4.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297517426862319282" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;">Α</span>λήθεια<br /> <span style="font-weight: bold;">Λ</span>υπάμαι<br /> <span style="font-weight: bold;">Έ</span>ξω<br /> <span style="font-weight: bold;">Ξ</span>ημερώνει<br /> <span style="font-weight: bold;">Η</span>μέρα<br /> <span style="font-weight: bold;">Σ</span>ιωπής<br /></div><hr /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH2so1pPMe0x78wUei-nC4r7kAsG1NqrsBYGWg0iSjwDmcgrTcFZ7M9iy8QbPeE-CzNOMMjcZGRZiO2bkKF2Eyg0l2-eieS70i4bTh3UDw5W5tpeRD7MvXWJLOThf0jUNU6LI1TGH6ZZs/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+7.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH2so1pPMe0x78wUei-nC4r7kAsG1NqrsBYGWg0iSjwDmcgrTcFZ7M9iy8QbPeE-CzNOMMjcZGRZiO2bkKF2Eyg0l2-eieS70i4bTh3UDw5W5tpeRD7MvXWJLOThf0jUNU6LI1TGH6ZZs/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+7.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297445834493110562" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;">Α</span>νάσα<br /> <span style="font-weight: bold;">Λ</span>άμψη<br /> <span style="font-weight: bold;">Έ</span>ξαλλο<br /> <span style="font-weight: bold;">Ξ</span>έσπασμα<br /> <span style="font-weight: bold;">Α</span>ναπνοή<br /> <span style="font-weight: bold;">Ν</span>τροπή<br /> <span style="font-weight: bold;">Δ</span>ράμα<br /> <span style="font-weight: bold;">Ρ</span>ωγμές<br /> <span style="font-weight: bold;">Ο</span>ργή<br /> <span style="font-weight: bold;">Σ</span>τάχτη<br /><hr /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Qyslm-4lyeCaa1pcERHK82SZVn4b4YXso3dHL2i6atGr8FYf9yaBKayHHqfuXwfm-_ymmwAHJdrThhkJbxZH4frDiX5Ay8IXNClThIUgCCKcsmhr5Mdf2gZHGRYLY38_Y1QG9JftHPk/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+6.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Qyslm-4lyeCaa1pcERHK82SZVn4b4YXso3dHL2i6atGr8FYf9yaBKayHHqfuXwfm-_ymmwAHJdrThhkJbxZH4frDiX5Ay8IXNClThIUgCCKcsmhr5Mdf2gZHGRYLY38_Y1QG9JftHPk/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+6.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297445759769555602" border="0" /></a> <span style="font-weight: bold;">Α</span>στυνομία να χαθείς να μη σε δω<br /> <span style="font-weight: bold;">Λ</span>άθος που σ΄ εμπιστεύθηκα, φύγε<br /> <span style="font-weight: bold;">Ε</span>ιρήνη δεν υπάρχει, φόνος παιδιού<br /> <span style="font-weight: bold;">Ξ</span>έρω πως πέθανε ο Αλέξης<br /> <span style="font-weight: bold;">Ή</span>λιος που χάθηκε<br /> <span style="font-weight: bold;">Σ</span>κατά η ζωή μας έγινε πια<br /><hr /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjjlk-3hnQ2T4_5u2BL2unYnMP1SK5CiYCDKzWgEc9UO0d_VDdGn9wwFtojn503H-r3ySeSbo46Ef2Nkt6a3P6U4C6ldgQCr0W7IT6RhVpclsW2np69j3xxaDKMEg3xsN2qRbd3zOT18E/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+5.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjjlk-3hnQ2T4_5u2BL2unYnMP1SK5CiYCDKzWgEc9UO0d_VDdGn9wwFtojn503H-r3ySeSbo46Ef2Nkt6a3P6U4C6ldgQCr0W7IT6RhVpclsW2np69j3xxaDKMEg3xsN2qRbd3zOT18E/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+5.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297445667075851250" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;">Ά</span>ντεξα πολλές μέρες εδώ<br /> <span style="font-weight: bold;">Λ</span>έγονται αυτά τα λόγια;<br /> <span style="font-weight: bold;">Έ</span>ριξα την αγάπη μου στο πάτωμα<br /> <span style="font-weight: bold;">Ξ</span>εντύθηκα<br /> <span style="font-weight: bold;">Ή</span>ρθα στην πραγματικότητα<br /> <span style="font-weight: bold;">Σ</span>ήκωσα το βλέμμα μου στο σκοτάδι και πέθανα<br /><hr /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidil0TBj_xIjPGd3iDmfnCJM77FzRjZ0T_yogLGpZr1AXc64b7_o2E80qY6vOpp57QEcS2i-CdLrrNNd0D90UOM0jWEMQpI9GSLQVGWCqbgJbe9ZPusCOK20kRjGRhFNsqEPN4IsDar9c/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidil0TBj_xIjPGd3iDmfnCJM77FzRjZ0T_yogLGpZr1AXc64b7_o2E80qY6vOpp57QEcS2i-CdLrrNNd0D90UOM0jWEMQpI9GSLQVGWCqbgJbe9ZPusCOK20kRjGRhFNsqEPN4IsDar9c/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297445386287605666" border="0" /></a>Αμάν πιά! Όλοι<br />Λένε<br />Ε και; Χωρίς να<br />Ξέρουν ότι<br />Η επόμενη θητεία αστυνομικού μπορεί να είναι στη γειτονιά σου και μ’ ένα<br />Σάλτο να πηδήξει από το περιπολικό και … μπαμ! Όλα να τελειώσουν…<br /><hr /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2uOTyTBIhaHIsNRSiC0ZEKOvsnBMI9Wck58i6Qjk1h_u39E-KFamQEON_avOV6mGmoExm5OlhJscrQWFn9ayK9MZXldwTP1gSnCvoHi_IZlrg1TQ_39z0GrZgHqxWHzZEEEBy-4iONM/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2uOTyTBIhaHIsNRSiC0ZEKOvsnBMI9Wck58i6Qjk1h_u39E-KFamQEON_avOV6mGmoExm5OlhJscrQWFn9ayK9MZXldwTP1gSnCvoHi_IZlrg1TQ_39z0GrZgHqxWHzZEEEBy-4iONM/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297445218237450386" border="0" /></a> Άδικος χαμός<br /> Λάθη<br /> Έγιναν<br /> Ξέρουμε εμείς τα παιδιά<br /> Ήταν 7:00<br /> Σαββατόβραδο<br /><hr /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1QgJZNTwbkvxR8SN9oo9wb-9snT03Gg8PknQNvzSZAgCTKhIdQjTrROSEVOhLLsUd-vSK9uXEbf29sIZKlzsxtfll_-EDmRef7RgExoICITz9J_vv9zmd_6p3lOY9QQZdF_SFbJqH11s/s1600-h/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+3.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1QgJZNTwbkvxR8SN9oo9wb-9snT03Gg8PknQNvzSZAgCTKhIdQjTrROSEVOhLLsUd-vSK9uXEbf29sIZKlzsxtfll_-EDmRef7RgExoICITz9J_vv9zmd_6p3lOY9QQZdF_SFbJqH11s/s320/Kallitexniko+-+Alexhs+-+OR+-+3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297518220861854674" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;">Α</span>λήθεια ή ψέματα, αυτή είναι η κοινωνία<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>έω τα τελευταία λόγια μου τώρα<br /><span style="font-weight: bold;">Ε</span>γώ, εσύ, ο καθένας είμαστε νεκροί<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>εβαμμένα ρούχα για πέταμα<br /><span style="font-weight: bold;">Ή</span>λπιζα σε ένα καλύτερο αύριο<br /><span style="font-weight: bold;">Σ’</span> ευχαριστώ Αλέξη…<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>νθρώπινα<span style="font-weight: bold;"><br />Λ</span>άθη<span style="font-weight: bold;"><br />Έ</span>φυγες<span style="font-weight: bold;"><br />Ξ</span>έροντας<span style="font-weight: bold;"><br />Ή</span>σουνα<span style="font-weight: bold;"><br />Σ</span>ημαδεμένος<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>στυνομία να χαθείς να μη σε δω<span style="font-weight: bold;"><br />Λ</span>άθος <span style="font-weight: bold;"><br />Α</span>γανάκτηση<span style="font-weight: bold;"><br />Λ</span>άδωμα<span style="font-weight: bold;"><br />Ε</span>λευθερία<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>υπνήστε<span style="font-weight: bold;"><br />Ή</span>λιος<span style="font-weight: bold;"><br />Σ</span>ημάδια<span style="font-weight: bold;"><br /></span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>στυνομία<span style="font-weight: bold;"><br />Λ</span>έξεις<span style="font-weight: bold;"><br />Ε</span>ξάρχεια<span style="font-weight: bold;"><br />Ξ</span>έρω<span style="font-weight: bold;"><br />Ή</span>σουν<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>ημάδι<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>χ! Αυτό το<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>άθος<br /><span style="font-weight: bold;">Έ</span>στειλε παιδί στο τέλος<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>ανά τα παιδιά θα πληρώσουν<br /><span style="font-weight: bold;">Ή</span>λιος όχι<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>άββατο σκέτο<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>στυνομία<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>έξεις<br /><span style="font-weight: bold;">Ε</span>ξάρχεια<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>έρω<br /><span style="font-weight: bold;">Ή</span>σουν<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>ημάδι<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Ά</span>δικα πήγε<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>αμπερός ήταν<br /><span style="font-weight: bold;">Έ</span>λεος πια<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>ακουστός έγινε τώρα<br /><span style="font-weight: bold;">Η</span>ττημένος<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>αν αδερφό μου τον νιώθω<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>υτή η μάνα δε θα γελάσει πια<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>έει και ξαναλέει φτωχά τα λόγια<br /><span style="font-weight: bold;">Έ</span>λεγε κι έκλαιγε, έλεγε κι έκλαιγε<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>έρει μόνο την απουσία<br /><span style="font-weight: bold;">Ή</span>ρθαν πολλοί να την παρηγορήσουν<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>υνεχίζουν να κλαιν τα μάγουλά της <span style="font-weight: bold;">.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>ν<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>έω<br /><span style="font-weight: bold;">Ε</span>ρχόσουν<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>ανά;<br /><span style="font-weight: bold;">Ή</span>θελες;<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>ίγουρα…<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>ναπνοή<br /><span style="font-weight: bold;">Ν</span>τροπή<br /><span style="font-weight: bold;">Δ</span>ράμα<br /><span style="font-weight: bold;">Ρ</span>ωγμές<br /><span style="font-weight: bold;">Ο</span>ργή<br /><span style="font-weight: bold;">Σ</span>τάχτη<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Α</span>γάπησες όσο δεν αγάπησαν<br /><span style="font-weight: bold;">Λ</span>άτρεψες όσο δε λάτρεψαν<br /><span style="font-weight: bold;">Ε</span>ίδες όσα δεν είδαν<br /><span style="font-weight: bold;">Ξ</span>έρεις όσα δεν ξέρουμε<br /><span style="font-weight: bold;">Ή</span>σουν ό,τι δεν είμαστε<br /><span style="font-weight: bold;">Σ’</span> αγαπάμεUnknownnoreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-64575095913690842422008-12-22T01:38:00.001+02:002008-12-25T13:53:33.438+02:00Τα καλύτερα ΧριστούγενναΑχ … Σε λίγες μέρες πλησιάζουν τα Χριστούγεννα!<br />Πολλά παιδάκια τα περιμένουν πώς και πώς να έρθουν, εγώ πάλι δεν θέλω να έρθουν ποτέ ξανά.<br /><br />Κάθε Χριστούγεννα μαζευόμαστε στο σπίτι της γιαγιάς μου της Καλλιόπης και ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Ανταλλάζαμε τα δώρα, κόβαμε τη βασιλόπιτα και μετά ο μπαμπάς μαζί με τον παππού μας έλεγαν διάφορες φανταστικές ιστορίες.<br /><br />Φέτος όμως δεν πρόκειται να είναι αυτά τα Χριστούγεννά μου όπως τα περσινά.<br /><br />Η μητέρα μου χώρισε με τον πατέρα μου και από δώ και πέρα πρέπει να ξεχάσω τα οικογενειακά Χριστούγεννα. <br /><br />Είναι πολύ δύσκολο για εμένα. Κάποιον αναγκαστικά πρέπει να αφήσω μόνο του αυτή τη χρονιάρα μέρα, είτε τον πατέρα μου είτε τη μητέρα μου. Δυστυχώς μόνο με τον ένα μπορώ να είμαι. Μακάρι να ξαναγινόμαστε οικογένεια όλοι μαζί, χωρίς να υπάρχει αυτό το δίλημμα! Δεν το θέλω και δεν μπορώ να το κάνω.<br /><br />Οι μέρες πέρασαν. Να και τα Χριστούγεννα. Φέτος δεν ζήτησα κανένα δώρο από κανέναν! Ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε.<br /><br />Ήμουν τόσο στενοχωρημένη! Προσπαθούσα να το κρύψω, αλλά δεν μπορούσα. Από την άλλη όμως, δεν ήθελα να καταλάβει και τίποτα η μαμά μου. Δεν ήθελα να την στεναχωρήσω και αυτήν.<br /><br />Τα Χριστούγεννα πέρασαν έτσι απλά. Είχε γενέθλια και μια φίλη μου και όσο να ‘ναι με έκαναν να ξεχαστώ.<br /><br />Ώρες ώρες όμως σκέφτομαι ότι όλα είναι όπως παλιά, αλλά μετά ξαναγυρνάω στην πραγματικότητα. Η μαμά μου όμως από μικρή μου λέει ότι όταν θέλουμε κάτι πάρα πολύ και το πιστεύουμε, το ελπίζουμε στο τέλος θα γίνει. <br /><br />Έτσι κι εγώ μπορώ να πω ότι ακόμα ελπίζω ότι και την τελευταία στιγμή μπορεί να γίνει κάτι καλό, κάτι το «μαγικό» κι όλα θα γίνουν όπως παλιά. <br /><br />Έφτασε κι η Πρωτοχρονιά. Όλα στο σπίτι ήταν πολύ γιορτινά και είχε μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα, αλλά η θλίψη με κυρίευε.<br /><br />Το τραπέζι και αυτό στα γιορτινά του, ήταν γεμάτο από λιχουδιές. Είχε έρθει και η αδερφή μου από την Αθήνα όπου σπουδάζει, για να είμαστε μαζί στην αλλαγή του χρόνου. <br /><br />Πήγε 12! Και αρχίζει να χτυπάει το ρολόι. Ξαφνικά, εκεί που είχαμε μαζευτεί γύρω από το τραπέζι χτυπάει το κουδούνι. Ξαφνιασμένες όλες κοιτάμε την πόρτα απορημένες. <br /><br />Πηγαίνει η μαμά και ανοίγει και … είναι ο μπαμπάς. Ναι, ο μπαμπάς. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Είναι τόσο όμορφος με το κουστούμι του και στο χέρι ένα μπουκάλι κρασί! <br /><br />Τελικά δίκιο είχε η μαμά μου γι’ αυτά που μου έλεγε και εγώ αυτό το ήθελα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Μπορεί να μην είναι και πάλι μαζί οι γονείς μου, αλλά εμένα μου αρκεί και αυτό.<br /><br />Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω! Ήταν σαν όνειρο. Πρώτη φορά ένιωσα έτσι και αυτή τη στιγμή δεν θα την άλλαζα με τίποτα, ούτε με όλο το χρυσάφι.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Είναι πραγματικά η καλύτερη Πρωτοχρονιά που θα μπορούσα να περάσω!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;"><span style="font-style:italic;"><br />από τη Σοφία (μαθήτρια του Β2)</span></span><br /><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-37204675794276117382008-11-30T13:32:00.002+02:002008-12-16T13:38:07.494+02:00Online και παλι!<span style="font-weight: bold; font-family: trebuchet ms;">Είμαστε και πάλι στο αέρα!<br /><br /></span><span style="font-family: trebuchet ms;">Από τους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης και το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο χαιρετίζουμε την μεγάλη διαδικτυακή κοινότητα και </span>εγκανιάζουμε την 2η ηλεκτρονική χρονιά του blog μας.<br /><br />Σε λίγο καιρό θα αρχίσουμε να ανεβάζουμε τα κείμενά μας.<br /><br />Περιμένουμε τις ιδέες και τις προτάσεις σας.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-38066518588373626852008-03-30T23:05:00.001+03:002008-03-30T18:38:57.675+03:00Αντί προλόγουΣτην πρώτη στάση<br />στέκομαι στη γωνία και σκάζει μύτη,<br />δειλά.<br />Κρατάει μια βαλίτσα με<br />παπουτσάκια χορού, χρώματα, δυο τρία θεατρικά κοστούμια.<br />ντυμένο λέξεις<br />και όνειρα.<br />Με πλησιάζει. Έχει τη βελούδινη αφή της παιδικότητας.<br />Άρτι αφιχθέν.<br />Του δίνω το χέρι. Σαν καλωσόρισμα<br />και σαν ευχή. Για το ταξίδι που άρχισε.<br />Έχει καλή σκευή, θα διαρκέσει.<br />Θα περιμένω να στολίσει λευκές σελίδες και την άδεια μου οθόνη.<br />«Άρτι αφιχθέν» και σε επόμενες στάσεις,<br />πολλές και όμορφες. Πιο πλούσιο κάθε φορά και πιο βαρύ<br />σε λέξεις και όνειρα.<br />Είναι ανεκτίμητες οι λέξεις όταν δημιουργούν.<br /><br />Κυριακή Αδαλόγλου,<br />Διευθύντρια του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Αμπελοκήπων ΘεσσαλονίκηςUnknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-6220827668220464742008-03-27T20:19:00.002+02:002008-05-02T20:42:16.123+03:00Το μπαλέτο<span style="font-size:100%;"><span style="" lang="EN-US">Της μαθήτριας Καρασταμάτη Σωτηρίας<br /><br /></span></span><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/1-768096.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 127px; height: 163px;" src="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/1-768080.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><span style="font-size:100%;"><u>Η παλαιά και η σύγχρονη μορφή του μπαλέτου</u>.<span style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span> <p style="text-align: left;font-family:arial;" class="MsoNormal" ><span style="font-size:100%;">Το μπαλέτο αναπτύχθηκε τον 15<sup>ο</sup> και 16<sup>ο</sup> αιώνα στις γαλλικές και ιταλικές αυλές των αριστοκρατικών οικογενειών. Αρχικά ο ρόλος του ήταν να υπογραμμίζει κάποιες σκηνές θεάτρου. Το μπαλέτο σήμερα, όμως, είναι ένα σκηνικό έργο που οι υποκριτές εκφράζουν αισθήματα και πάθη με τον χορό και με σχήματα που το ρυθμίζει<span style=""> </span>μουσική συνοδεία. Η σημερινή μορφή του που συνδυάζει τραγούδι, χορό και απαγγελία, πρωτοφάνηκε στη Γαλλία την εποχή της Αικατερίνης των Μεδικών.</span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Μια πρώτη παράσταση αναφέρεται το 1489 στους γάμους του Δούκα του Μιλάνου<span style=""> </span><span style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Γκαελάτσι με την Ισαβέλα της Αραγουίας. Το 1735 η αυτοκράτειρα Άννα ίδρυσε την πρώτη σχολή στην Πετρούπολη. Ο πρώτος μεγάλος χορογράφος ο Γάλλος Νοσέρ συνεργάστηκε με τον Γκλουκ και τον Μότσαρτ και παρουσίασε πεντάπρακτο μπαλέτο σαν ανεξάρτητη μορφή θεάματος. Μεγάλοι χορευτές του μπαλέτου ήταν ο Ντογκίλεφ (1909), ο Νιζίσκι και η Παύλοβα.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><span style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><u>Το σύγχρονο ρωσικό μπαλέτο</u>.</span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><span style="" lang="EN-US"><span style=""> </span></span>Δημιουργοί των σύγχρονων ρωσικών μπαλέτων, που θεωρούνται από τα καλύτερα του κόσμου, είναι οι χορογράφοι Ιβάνοφ, Μπαλανσίν, Τσεκέτι κα. Το Μπολσόι στην Μόσχα θεωρείται το καλύτερο θέατρο όπερας και μπαλέτου της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και καλύπτει κάθε περίοδο της ιστορίας του μπαλέτου και κάθε στιλ από το παρελθόν και το παρόν με μια γκάμα από τους καλύτερους χορευτές του κόσμου.</span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><u>Το μπαλέτο της εθνικής λυρικής σκηνής</u>. </span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><span style=""> </span><span style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><span style="" lang="EN-US"><span style=""> </span></span>Στην Ελλάδα εκτός από τις πολυάριθμες ιδιωτικές σχολές χορού και μπαλέτου δεν υπάρχουν κρατικά ή ιδιωτικά συγκροτήματα μπαλέτου εκτός από την εθνική λυρική σκηνή.<span style="" lang="EN-US">To</span><span lang="EN-US"> </span>μπαλέτο της εθνικής λυρικής σκηνής συστάθηκε το 1939 παράλληλα με την ορχίστρα και το λυρικό θύασο, που δημιουργήθηκαν ως παράρτημα του τότε </span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Βασιλικού θεάτρου. Διευθυντής μπαλέτου ήταν ο χορευτής και χορογράφος Σάσα Μάχωφ.<o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-47850870691815367022008-03-27T12:26:00.002+02:002008-05-02T20:52:36.629+03:00Εντυπώσεις από το βιβλίο "Ο ψεύτης παππούς" της Άλκης Ζέη<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.greece2001.gr/writers/photos/small/ZEI2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 128px; height: 189px;" src="http://www.greece2001.gr/writers/photos/small/ZEI2.jpg" alt="" border="0" /></a>(Στη φωτογραφία η συγγραφέας Άλκη Ζέη)<br /><span style="font-size:100%;"><br /><span style="font-size:130%;"><br /></span></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size:130%;">Του μαθητή Αντώνη Τσίλη<o:p></o:p></span><span style="font-size:130%;"><u><o:p></o:p></u></span></div> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;font-family:arial;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size:130%;"><span style=""><span style="">1)<span style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span>Μου έκανε εντύπωση που ο ψεύτης παππούς του Αντώνη μεγάλωσε ένα άλλο παιδί, το παιδί του πεθαμένου αδελφού του και δεν έκανε δική του οικογένεια. Αφιέρωσε τη ζωή του μεγαλώνοντας ένα άλλο <span style=""> </span>παιδί που δεν ήταν δικό του. Γι’ αυτό και ο Αντώνης απορούσε γιατί έχει πράσινα μάτια και γιατί δεν του μιλούσαν ποτέ για την γιαγιά του.</span><!--[endif]--></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: justify;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;font-family:arial;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size:130%;"><span style=""><span style="">2)<span style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span>Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση όταν η μικρή Μαργκώ μάλωσε τον Αντώνη γιατί πήγε να πιάσει μια μαύρη πεταλούδα «αυτή η πεταλούδα είναι η ψυχή της γιαγιάς μου,» του είπε.</span><!--[endif]--></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;font-family:arial;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size:130%;"><span style=""><span style="">3)<span style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span>Μου άρεσε το τέλος αυτού του βιβλίου, γιατί ενώ είχα στενοχωρηθεί με τον θάνατο του παππού, τελικά χάρηκα, γιατί εκείνο το μαύρο πουλί που στάθηκε στα κάγκελα, ήταν η ψυχή του παππού του.</span><!--[endif]--></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: justify;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;"><o:p> </o:p><span style=""> </span><span style=""> </span><span style=""> </span><span style=""> </span><b><o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: justify;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;"><span style=""> </span>Θα ’θελα και εγώ πολύ να είχα έναν παππού σαν τον παππού του Αντώνη<span style=""></span><span style=""> </span>γιατί περνούσαν πολύ καλά μαζί οι δυο τους. Έκαναν παρέα κάθε μέρα, του ’λεγε ιστορίες, του μάθαινε πράγματα, τον πήγαινε ταξίδια.<br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: justify;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;">Εγώ, δυστυχώς, δεν έχω κανέναν παππού και καμία γιαγιά.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-43531597356015039912008-03-17T23:04:00.000+02:002008-03-30T17:52:18.171+03:00Aπίστευτα κι όμως αληθινά!<p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><i style="">Μαραθώνιος χορού</i></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Το ατομικό συνεχές ρεκόρ κόσμου στο χορό πίστας είναι 120 ώρες και 30΄ και ανήκει στον Αλαίν Ντυμάς (28 Ιουνίου – 3 Ιουλίου 1983) στη Ντίσκο Σοπ, στο Γκράντυ του Κεμπέκ στον Καναδά. 9 κοπέλες έκαναν κατά σειρά την παρτενέρ του.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt; line-height: 150%;" align="center"><i style="">Τα ψηλότερα βουνά από αλάτι</i></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Κατά μήκος των βόρειων ακτών του κόλπου του Μεξικού, σε έκταση 1.160 χμ. υπάρχουν 330 υπόγεια «βουνά» από αλάτι. Μερικά από αυτά φτάνουν σε ύψος πάνω από <st1:metricconverter productid="18.300 μ." st="on">18.300 μ.</st1:metricconverter> από τη βραχώδη βάση τους. Φαίνεται ότι οι χαμηλοί λόφοι από αλάτι ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1862, σ’ αυτή την περιοχή.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Από το βιβλίο «Τα παράξενα και τα ρεκόρ του κόσμου <span style="" lang="EN-US">GUINNESS</span>»</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><b style="">Πώς ανακάλυψε ο άνθρωπος το δέντρο του καφέ<o:p></o:p></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Μια αραβική ιστορία λέει ότι το δέντρο του καφέ το ανακάλυψαν τα κατσίκια πριν από τον άνθρωπο.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Και να η ιστορία με λίγα λόγια.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Μια φορά, ένα κοπάδι από κατσίκια στάλιαζε στην πλαγιά ενός βουνού, κάτω από τον πυκνό ίσκιο των δέντρων. Τα κατσίκια ήταν κουρασμένα, γιατί ήταν μεσημέρι κι έκανε και πολλή ζέστη. Όταν όμως έπεσε ο ήλιος, άρχισε ν’ ανεβαίνει μια διαπεραστική υγρασία από το βαθύ λιβάδι. Τα κατσίκια κρύωσαν και αναγκάστηκαν ν’ ανηφορίσουν το μονοπάτι, που έβγαζε στην κορφή του βουνού. Προχωρούσαν βαριά και κουρασμένα, βόσκοντας ανόρεχτα χορτάρια και θάμνους. Ξαφνικά όρμησαν κι άρχισαν να ροκανίζουν με μανία ένα δέντρο, που τα φύλλα του έμοιαζαν με τα φύλλα της δάφνης. Ο βοσκός απόρησε. Το δέντρο του ήταν εντελώς άγνωστο. Αλλά η απορία του μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, όταν είδε τα κατσίκια του, ζωηρά τώρα και ξεκούραστα, να σκαρφαλώνουν στις πέτρες και στα βράχια. Όλη τη νύχτα δεν έκλεισαν μάτι. Τα κουδούνια τους χτυπούσαν χαρούμενα και οι φωνές τους γέμιζαν τις πλαγιές.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Ο βοσκός έπεσε σε συλλογή. Σε τι οφείλεται άραγε η ζωηράδα του κοπαδιού του; Μήπως στο άγνωστο δέντρο που φάγανε; Τι καλά θα ήταν, αν μπορούσε να βρει τρόπο να τρώει και ο άνθρωπος απ’ αυτό το δέντρο! Έκοψε λοιπόν μερικά φύλλα και μερικούς κόκκους από τον καρπό του και τα έβρασε. Το ζουμί τους μοσκοβόλησε. Ήταν θαύμα! Αφού ήπιε το ευλογημένο μαυροζούμι, πήγε και ξενύχτησε στο τζαμί του, χωρίς να νιώσει την παραμικρή κούραση. Η προσευχή του ζωηρή ανέβαινε στον Αλλάχ.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;">Ο βοσκός το διηγήθηκε αυτό στους συγχωριανούς του, που όλοι βιαστικοί έσπευσαν να το δοκιμάσουν. Και από τότε άρχισαν να διαδίδονται οι θαυμαστές ιδιότητες του καφέ. Γιατί καφεόδεντρο ήταν το άγνωστο ως τότε δέντρο. Σε λίγο, όλος ο κόσμος έπινε καφέ. Κι από τότε ο καφές συντροφεύει τον άνθρωπο και στις δύσκολες και στις χαρούμενες ώρες του. Και το σπουδαιότερο από όλα: Κατεβάζει ιδέες.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-79455504318447806212008-03-17T23:00:00.002+02:002008-05-02T19:47:40.458+03:00Μ. Καραγάτσης - Ένας τολμηρός συγγραφέας για την εποχή του<p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;" align="right"><span style="font-size:100%;">Της Βασιλικής Παππά<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;" align="center"><span style="line-height: 150%;font-size:100%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γέννηση του Καραγάτση (φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου). Ο Καραγάτσης ήταν ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της γενιάς του 1930. Η τόλμη με την οποία χρησιμοποιούσε τις λέξεις τον έκανε να ξεχωρίσει αμέσως. Η γραφή του υπήρξε αρκετά τολμηρή για τα δεδομένα της εποχής του. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Γεννήθηκε το 1908 στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή του ήταν από τη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στη γενέτειρά του και στο Παρίσι. Εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος σε ασφαλιστική εταιρεία στον Πειραιά και, ύστερα απ’ τον πόλεμο, σε διαφημιστική εταιρεία της Αθήνας. Παράλληλα με τη συγγραφή βιβλίων, δημοσίευσε σε αθηναϊκές εφημερίδες ταξιδιωτικές εντυπώσεις και κρατούσε συχνά τις στήλες της κριτικής του Θεάτρου.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Το γεγονός ότι δεν είχε βιοποριστικά προβλήματα, του επέτρεψε να εκδώσει 25 βιβλία μέσα σε 25 χρόνια λογοτεχνικής δημιουργίας παραμένοντας σταθερός στην κλασική, παραδοσιακή φόρμα της πεζογραφίας, όπως τη διαμόρφωσαν οι μεγάλοι Ευρωπαίοι τεχνίτες του είδους. Από το πρώτο κιόλας βιβλίο του καταφαίνονται ορισμένα χαρακτηριστικά, που θα αποτελέσουν γνωρίσματα και της μετέπειτα πεζογραφίας του: η άνετη, ρέουσα αφήγηση, η αληθοφάνεια της πλοκής, το διάχυτο ερωτικό κλίμα, αλλά και κάποια ατημελησία και προχειρότητα στο ύφος και την έκφραση.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Τα σπουδαιότερα από τα έργα του είναι: «Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν», «Γιούγκερμαν», «Τα στερνά του Γιούγκερμαν» (1940). Ο Γιούγκερμαν προβλήθηκε από την ΕΡΤ τη δεκαετία του ’70 με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στον ομώνυμο ρόλο. Μια τηλεοπτική σειρά σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη, που δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον σωσμένη στα αρχεία της δημόσιας τηλεόρασης. Ο Γιούγκερμαν ως ήρωας είναι περισσότερο σύνθετος και πολύπλοκος από τον κάπως επίπεδο και μονοδιάστατο Λιάπκιν, που αυτοκτονεί χωνεμένος στην περιορισμένη ζωή του Θεσσαλικού κάμπου. Ως τον πόλεμο του ’ 40, ο συγγραφέας έχει προσφέρει στη νεοελληνική λογοτεχνία δύο μυθιστορηματικούς τύπους με έντονη κοσμοπολίτικη χροιά, ενώ στην παραγωγή του έχουν προστεθεί η συλλογή διηγημάτων «Το συναξάρι των αμαρτωλών» (1935) και το μυθιστόρημα «Χίμαιρα» (1936), καθώς και τα διηγήματα «Η λιτανεία των ασεβών» (1940), «Ο κίτρινος φάκελος». Ο Κώστας Κουτσομύτης στις αρχές της πορείας της ιδιωτικής τηλεόρασης μεταφέρει τον «Κίτρινο Φάκελο». Μία από τις πιο πετυχημένες μεταφορές λογοτεχνικού έργου με πλήθος γνωστών ηθοποιών στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, όπως ο Γιώργος Κιμούλης, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Ο Καραγάτσης πέθανε το 1960, σε ηλικία 52 χρονών από καρδιακή προσβολή, αφήνοντας μισοτελειωμένο το μυθιστόρημά του «Το Δέκα», που θεωρείται το καλύτερο απ’ όσα έγραψε. Η τηλεοπτική μεταφορά του «10» φέτος έχει κερδίσει πολλές θετικές κριτικές. Λέγεται ότι ο Καραγάτσης, προκειμένου να ολοκληρώσει αυτό το βιβλίο κατέβαινε καθημερινά στο λιμάνι του Πειραιά, για να «γεμίζει» με εικόνες από την καθημερινή δραστηριότητα στους δρόμους και τις γειτονιές της περιοχής.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%; font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:100%;">Η πλούσια φαντασία του και η ικανότητά του να συνδυάζει την περιπετειώδη πλοκή με τη φυσική εξέλιξη του λόγου μέσα από ζωηρές εικόνες, έκαναν τα έργα του να διαβάζονται και να εκδίδονται μέχρι σήμερα. Ο πρόωρος όμως χαμός του στέρησε τη λογοτεχνία, και ειδικά την πεζογραφία, από έναν εκλεκτό δημιουργό.<o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-9577299252914227592008-03-17T22:58:00.001+02:002008-03-30T17:52:18.172+03:00Ο Λεονάρντο και η Μόνα Λίζα<p class="MsoNormal" style="text-align: center; line-height: 150%;" align="center"><span style="font-size:100%;">Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%;" align="right"><span style="font-size:100%;">Της Αναστασίας - Μαρίας Κοτουασβίλι </span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size:100%;"><o:p> </o:p><br />Ο Λεονάρντο έγινε μύθος ενώ ακόμη ζωγράφιζε τη Μόνα Λίζα. Το 1503, οπότε μάλλον ξεκίνησε, ήταν ο καιρός της μεγαλύτερης δόξας του και κάθε τι που ζωγράφιζε ή σχεδίαζε αναστάτωνε όλη τη Φλωρεντία· γρήγορα κυκλοφόρησε η φήμη πως ο δάσκαλος ζωγράφιζε την τελειότερη προσωπογραφία που είχε γίνει ποτέ. Ο θρύλος λέει πως στα 1506 ο θάνατος (από αδιευκρίνιστη αρρώστια) της γυναίκας που πιθανολογείται ότι είναι η Μόνα Λίζα, συζύγου του Φλωρεντινού ευγενούς Φραντζέσκο ντελ Τζοκόντα, βύθισε το Λεονάρντο σε άφατη θλίψη. Πολλοί λένε πως η Μόνα Λίζα είναι αυτοπροσωπογραφία που απεικονίζει τη θηλυκή εκδοχή του Λεονάρντο – αναμφίβολα και γι’ αυτό ήταν ικανός. Ο ίδιος θεωρούσε το έργο του ανολοκλήρωτο και δεν το αποχωρίστηκε ποτέ ως το τέλος της ζωής του· λέγεται πως όταν ξεψυχούσε στα χέρια του Φραγκίσκου Α΄, ήταν ένας από τους τρεις πίνακες που ζήτησε να βάλουν απέναντι από το νεκρικό κρεβάτι του.</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-50984954793747242212008-03-17T22:55:00.001+02:002008-03-30T17:52:18.172+03:00Μότσαρτ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/4-725229.bmp"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/4-725211.bmp" alt="" border="0" /></a><br /> <p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><span style="font-size:100%;"><b style="">ΜΟΤΣΑΡΤ</b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><span style="font-size:100%;"><br /><b style=""><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></span></p><span style=";font-family:Arial;font-size:100%;color:black;" ><o:p></o:p></span><span style="font-size:100%;"><b style=""><o:p></o:p></b></span> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-size:100%;" > </span><span style="font-size:100%;">Αυστριακός μουσικοσυνθέτης (Σάλτσμπουργκ 1756 – Βιέννη 1791). Ο πατέρας του Λεοπόλδος, μουσικός κι αυτός, γρήγορα κατάλαβε το ταλέντο του γιου του και αφιερώθηκε στη μουσική του καλλιέργεια. Οι πρώτες συνθέσεις του, χρονολογούνται στα 1762, χρονιά που άρχισε μία σειρά από ταξίδια στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Αγγλία και στην Ολλανδία και έδωσε με την αδερφή του Μαρία – Άννα τις πρώτες συναυλίες του .Το 1769-1772 έκανε τρεις περιοδείες στην Ιταλία και επηρεάστηκε πολύ από την ιταλική όπερα. Από το 1772 – 1777 ήταν πρώτος βιολιστής στην ορχήστρα πριγκίπων – αρχιεπισκόπων και παράλληλα συνέθετε ποικίλα μουσικά έργα. Το 1777 έκανε ένα ταξίδι στο Παρίσι, όπου έπαιξε μία συμφωνία του και το μπαλέτο του ¨ Μικρά τίποτε ¨. Μετά πήγε στο Μόναχο και ανέβασε την όπερα του ¨ Ιδομενέας ¨. Το 1781 εγκαταστάθηκε στη Βιέννη και παντρεύτηκε την Κοστάνζα Βέμπερ. Από εδώ και στο εξής ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την όπερα. Στο διάστημα 1784 – 1787 συνέθεσε το μεγαλύτερο αριθμό των έργων του και λίγα χρόνια αργότερα πέθανε βασανισμένος από οικονομικές δυσχέρειες, αφήνοντας μισοτελειωμένο το έργο του ¨Ρέκβιεμ .</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style="font-size:100%;">Ο Μότσαρτ αναγνωρίστηκε ένας από τους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες, κρίκος στην αλυσίδα, Μπάχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν. Στα 35 χρόνια που έζησε συνέθεσε πάνω από 600 έργα, </span><span style=";font-size:100%;" > </span><span style="font-size:100%;">μεταξύ των οποίων 24 όπερες, 19 λειτουργίες, 3 σερενάτες, 41 συμφωνίες, 22 κονσέρτα για</span><span style=";font-size:100%;" > </span><span style="font-size:100%;">πιάνο και ορχήστρα, 7 κονσέρτα για βιολί και ορχήστρα, 19 σονάτες για πιάνο 38 σονάτες για βιολί και πιάνο και πολλά άλλα μουσικά έργα. Σπουδαιότερα είναι: το εκκλησιαστικό ¨Ρέκβιεμ¨ και οι όπερες :¨Οι γάμοι του Φίγκαρο”, ¨Ο Μαγικός Αυλός,¨Ο Δον Ζουάν”, ¨Η απαγωγή από το Σεράι¨, ¨Ο τιμωρημένος ακόλαστος, ¨Έτσι κάνουν όλες¨, ¨Η επιείκεια του Τίτο¨ κ.ά..</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-size:100%;" > </span><span style="font-size:100%;">Η μουσική του Μότσαρτ προκάλεσε διάφορες και αντιφατικές εκτιμήσεις, όπως συμβαίνει πάντα στην εκτίμηση του έργου μεγάλων προσωπικοτήτων. Ο Σαντάλ χαρακτήρισε το συνθέτη ως δραματικό, μελαγχολικό, ακόμη και τραγικό, ενώ ο Χόφμαν τον θεώρησε δημιουργό του ρομαντικού μουσικού δράματος, όταν άκουσε το έργο του ¨Ο τιμωρημένος ακόλαστος ¨ή ¨Ντον Τζοβάνι ¨. Για τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ο Μότσαρτ είναι ο μουσικός που προσθέτει κάτι περισσότερο σ’ όλα τα μουσικά είδη με τα οποία ασχολήθηκε, ενώ για τον Γκέτε ο Μότσαρτ είναι η μεγαλοφυΐα με έμφυτη τη δημιουργική μορφή στα έργα του. Την ίδια εξαιρετική υψηλή ιδέα είχε και ο Χάιδν. Σήμερα είναι απ’ όλους παραδεκτό ότι ο Μότσαρτ είναι ένας συνθέτης υψηλής πνοής, δημιουργικότατος και πάντα επίκαιρος και η μουσική του ακούγεται πάντα ευχάριστα απ’ όλους.</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size:78%;"><o:p> </o:p></span></p> <span style="font-size:85%;"><b style=""><span style=";font-family:";" >ΓΚΟΥΝΤΙΟΥ<span style=""> </span>ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ<span style=""> </span>Α1</span></b></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-39216891300560008042008-03-17T22:54:00.001+02:002008-05-02T21:01:40.310+03:00Γιατί το πιπέρι μας κάνει και φτερνιζόμαστε;<p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><b style="">της μαθήτριας Ευαγγελίας Γκούντιου<o:p></o:p></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www1.istockphoto.com/file_thumbview_approve/1374999/2/istockphoto_1374999_chili_pepper_trio.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 104px; height: 104px;" src="http://www1.istockphoto.com/file_thumbview_approve/1374999/2/istockphoto_1374999_chili_pepper_trio.jpg" alt="" border="0" /></a>Το πιπέρι, άσπρο, μαύρο, πράσινο ή ρόζ ή όποιο άλλο χρώμα έχει, περιέχει ένα αλκαλοειδές στοιχείο που ονομάζεται Πιπερίνη. Η πιπερίνη δρά ως διεγερτικό όταν μπαίνει μέσα στη μύτη μας. Δηλαδή, διεγείρει ή ερεθίζει τη μύτη μας. Αυτός ο ερεθισμός μας κάνει να φταρνιζόμαστε. Στην πραγματικότητα, η μύτη μας προσπαθεί να πετάξει έξω αυτό το διεγερτικό και ο μόνος τρόπος για να το κάνει αυτό είναι με το φτάρνισμα .</p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 42pt; text-indent: -18pt; text-align: left;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family:Symbol;"><span style="">·<span style=";font-family:";font-size:7;" > </span></span></span><!--[endif]-->Είναι γνωστό και ως ο βασιλιάς των μπαχαρικών γιατί είναι ένα από τα παλιά και πιο δημοφιλή μπαχαρικά στον κόσμο .</p><div> </div><p class="MsoNormal" style="margin-left: 42pt; text-indent: -18pt; text-align: left;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family:Symbol;"><span style="">·<span style=";font-family:";font-size:7;" > </span></span></span><!--[endif]-->Ήταν τόσο πολύτιμο στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη που χρησιμοποιούνταν ως νόμισμα .</p><div style="text-align: left;"> </div><p class="MsoNormal" style="margin-left: 42pt; text-indent: -18pt; text-align: left;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family:Symbol;"><span style="">·<span style=";font-family:";font-size:7;" > </span></span></span><!--[endif]-->Λέγεται ότι όταν οι Γότθοι νίκησαν τη Ρώμη το 410, ζήτησαν λύτρα <st1:metricconverter productid="1360 κιλά" st="on">1360 κιλά</st1:metricconverter> πιπέρι<span style=""> </span>μαζί με άλλα πολύτιμα αντικείμενα όπως μετάξι .</p><div style="text-align: left;"> </div><p class="MsoNormal" style="margin-left: 42pt; text-indent: -18pt; text-align: left;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family:Symbol;"><span style="">·<span style=";font-family:";font-size:7;" > </span></span></span><!--[endif]-->Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι κόκκοι πιπεριού χρησιμοποιούνταν αντί χρημάτων για προίκα, ενοίκιο και για να πληρώνουν φόρους .</p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 42pt; text-indent: -18pt; text-align: left;"></p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 6pt; text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 6pt; text-align: justify;"><b style="">ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ:<o:p></o:p></b></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 6pt; text-align: justify;">Όταν φταρνίζεστε ο αέρας βγαίνει από τη μύτη σας με ταχύτητα περίπου <st1:metricconverter productid="160 χλμ." st="on">160 χλμ.</st1:metricconverter> την ώρα ;</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-70824369769469494002008-03-17T22:50:00.001+02:002008-03-30T17:52:18.174+03:00Καταναλωτισμός & Περιβάλλον<h2 style="text-align: center;" align="center"><b><span style="font-size:20;">Καταναλω</span></b><b><span style="font-size:20;">τισμός & Περιβάλλον</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-size:20;"><o:p></o:p></span></b></h2> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right; line-height: 150%;" align="right"><b><span style="line-height: 150%;font-size:14;" >Της Ειρήνης Κελίδου</span></b><span style="line-height: 150%;font-size:14;" ><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EN-US"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: center;" align="center"><span style=";font-family:";font-size:20;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:14;" ><span style=""> </span></span><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >Τα τελευταία χρόνια ο πλ</span></p><p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >ανήτης μας απειλείται </span><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" lang="EN-US" >a</span><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >πό αφανισμό. Οι κλιματικές </span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >αλλαγές, το λιώσιμο των πάγων ή αλλιώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η ερημοποίησ</span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >η και η υπερκατανάλωση αγαθών, είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα που πρέπει να προβληματίσουν και να ευαισθητο</span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >ποιήσουν τους ανθρώπους. Έχετε σκεφτεί ποιες μπορεί να είναι οι επιπτώσε</span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >ις όλων αυτών των προβλημάτων; Σύμφωνα με τις έρευνες των επιστημό</span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >νων, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά και για </span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >όλα τα ζωντανά πλάσματα στην γη. Η καταστροφή του πλανήτη είναι κοντά εκτός κι αν αλλάξουμε στάση </span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >και τρόπο ζωής. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να σώσουμε τον πλανήτη μας από την </span></p> <p class="MsoBodyText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="line-height: 150%;font-family:";font-size:12;" >μεγάλη καταστροφή;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><b><span style=";font-family:";" ><span style=""> </span></span></b><span style=";font-family:";" >Κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Είναι γνωστό πως αυτό οφείλεται στην αύξηση των δηλητηριωδών αερίων στην ατμόσφαιρα-πχ του διοξειδίου του άνθρακα-, τα οποία προέρχονται από βιομηχανίες, </span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >καυσαέρια<span style=""> </span>αυτοκινήτων και καυστήρες θέρμανσης. Αυτά τα αέρια λειτουργούν ως μονωτικό στρώμα και δεν<span style=""> </span>αφήνουν να ξεφύγει στο διάστημα, η θερμοκρασία της γης. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Τα αποτελέσματα του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι φονικά, καθώς προβλέπεται να πεθάνουν 160.000 άνθρωποι ετησίως από παράγοντες όπως ασθένειες, υποσιτισμό και επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα. Αν δε ληφθούν δραστικά μέτρα, ο αριθμός αυτός θα πολλαπλασιαστεί και σε 50 με 60 χρόνια, η καταστροφή δεν θα είναι αναστρέψιμη πια. ΄Ηδη, μέσα<span style=""> </span>στον τελευταίο αιώνα, η<span style=""> </span>διαστολή των ωκεανών και<span style=""> </span>η επιτάχυνση του λιωσίματος</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" > των πάγων, έχουν αυξήσει τη στάθμη των ωκεανών κατά 10-<st1:metricconverter productid="20 εκατοστά" st="on">20 εκατοστά</st1:metricconverter>. Αν συνεχιστεί αυτό στα τέλη του 21ου αιώνα, μπορεί να φτάσει έως τα <st1:metricconverter productid="88 εκατοστά" st="on">88 εκατοστά</st1:metricconverter>, αλλοιώνοντας τη μορφή του πλανήτη, με την εξαφάνιση πολλών νησιών και την μεταβολή των παραθαλάσσιων ακτών. Η μεταβολή αυτή θα απειλήσει την ύπαρξη χιλιάδων ζώων και φυτών. Παράλληλα η άνοδος της θερμοκρασίας, θα διευκολύνει την ανάπτυξη των μικροβίων και την εμφάνιση ασθενειών, όπως η ελονοσία. Επίσης θα δημιουργηθούν επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, όπως τυφώνες, καύσωνες και πλημμύρες. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε χρόνο εκπέμπονται 7000000 τόνοι δηλητηριωδών αερίων.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Σύμφωνα όμως με το </span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >πρωτόκολλο του Κιότο, το 1997, επιβάλλεται ως το 2012 η παγκόσμια μείωση δηλητηριωδών αερίων κατά 5%. Μέχρι σήμερα 180 χώρες έχουν υπογράψει αυτό το πρωτόκολλο Ήδη από τον Ιανουάριο του 2005, περίπου 250 μεγάλες βιομηχανίες της χώρας μας έχουν υποχρέωση να μειώσουν τα<span style=""> </span>δηλητηριώδη αέρια κατά 5%. Αυτό όμως είναι κάτι<span style=""> </span>που πρέπει να κάνουν οι βιομηχανίες.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Εμείς τι πρέπει να κάνουμε;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Μπορούμε να γίνουμε εθελοντές στην ανάπλαση πρασίνου, γιατί το πράσινο είναι πηγή ζωής. Το αστικό πράσινο συμβάλλει στην μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καθώς απελευθερώνει οξυγόνο και δρα θετικά στην αντιμετώπιση <span style=""> </span>του φαινομένου του θερμοκηπίου. Μια πράσινη ατμόσφαιρα είναι συνώνυμη με την καθαρή ατμ</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >όσφαιρα κι έτσι μπορεί να γίνει με την προσπάθεια όλων μας ο πλανήτης μας καθαρός.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιούμε λιγότερο το αυτοκίνητό μας και περισσότερο τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως τη συγκοινωνία .Επίσης θα ήταν καλή ιδέα να κυκλοφορούμε με το ποδήλατο ή να χρησιμοποιούμε τα πόδια μας για κοντινές αποστάσεις.</span><span style=";font-family:";" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Ένα άλλο σημαντικό θέμα είναι η ερημοποίηση της γης. Με διπλάσιους ρυθμούς απ’ ότι στο παρελθόν, συνεχίζεται η ερημοποίηση πολλών χωρών. Μάλιστα, πολλοί ειδικοί λένε, πως αν συνεχιστούν οι ρυθμοί αυτοί σε λίγα χρόνια πολλές χώρες δεν θα είναι τίποτε άλλο, παρά εκτάσεις γης καλυμμένες με βράχους ή εκτάσεις που δεν θα μπορούν να καλλιεργηθούν.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Λένε ότι απειλείται με ερημοπ</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >οίηση και ξηρασία το 55% του πλανήτη μας.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Τι προκαλεί όμως αυτό το φαινόμενο;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Οι κύριες αιτίες είναι η διάβρωση του εδάφους, η αλόγιστη χρήση της γης από τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους, η μείωση του διαθέσιμου νερού, η αλάτωση, η χημική ρύπανση και η αποψίλωση των δασών.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Κάθε χρόνο χιλιάδες τόνοι πολύτιμων εδαφικών πόρων καταλήγουν μαζί με το βρόχινο νερό στη θάλασσα, καθώς η μεγάλη διάβρωση των εδαφών οδηγεί σε ραγδαία ερημοποίηση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >΄Ηδη 3,6 δις από τα 5,2 δις εκτάρια χρήσιμα για καλλιέργεια της γης που έχει ο πλανήτης μας, απειλούνται<span style=""> </span>με ερημο</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >ποίηση, επηρεάζοντας τη ζωή 1 δις ανθρώπων που<span style=""> </span>πρέπει να μετακινηθούν<span style=""> </span>ή να χάσουν τα αγαθά τους.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Ακόμη οι φυσικοί πόροι της γης, όπως το νερό, οι γαιάνθρακες, το πετρέλαιο δεν είναι ανεξάντλητοι. Ειδικά το νερό είναι το πιο πολύτιμο αγαθό που μας έδωσε ο Θεός. Είναι τόσο απαραίτητο και λιγοστό, που συχνά ακούμε απ’ τους μεγάλους, πως αν γίνει παγκόσμιος πόλεμος , θα είναι γι’ αυτό.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Όμως και η υπερκατανάλωση τροφίμων, ρούχων και άλλων αγαθών, όταν δεν μας είναι απαραίτητα, δημιουργούν</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" > ψεύτικες ανάγκες και μας δίνουν μια μικρή ψεύτικη ικανοποίηση. Ο σύγχρονος άνθρωπος πιστεύει ότι καταναλώνοντας μπορεί να αισθανθεί καλύτερα και να διώξει το άγχος, τους φόβους και τις αγωνίες του. Δεν είναι όμως έτσι. Γίνεται για λίγο ευτυχισμένος και μετά νιώθει πάλι μοναξιά.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω πως ο σημερινός άνθρωπος έχασε την ηρεμία και τη γαλήνη του, γιατί έχασε το μέτρο. Κατέστρεψε τη φύση με τις δραστηριότητές του και τώρα το πληρώνει . Όμως πρέπει να συνέλθει. Να δει το κακό που έκανε και να σταματήσει τον εφιάλτη που έρχεται για τις επόμενες γενιές.<o:p></o:p><br /></span></p><h2 style="text-align: center;" align="center"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/3-736192.bmp"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/3-736165.bmp" alt="" border="0" /></a></h2> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><span style=";font-family:";" >Ας προστατέψουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι τη φύση, γιατί είναι το σπίτι μας. Είναι η αγάπη του Θεού.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; line-height: 150%;"><br /><span style=";font-family:";" ><o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-88656317608780004422008-03-17T22:46:00.001+02:002008-03-30T17:52:18.175+03:00Κινητή τηλεφωνία<p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><span style="font-size: 18pt;">ΚΙΝΗΤΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ</span><span style="font-size: 18pt;" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p><div style="text-align: right;">Της Άννας Κάμπα </div><o:p> </o:p> <p class="MsoNormal" style="margin: 6pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Καθημερινά στη ζωή μας χρειαζόμαστε την κινητή τηλεφωνία. Υπάρχουν όμως και φορές που την χρησιμοποιούμε χωρίς να μας είναι απαραίτητη. Ωστόσο ξέρουμε καλά πόσο κακό κάνει στην υγεία. Προσωπικά μέχρι τώρα δεν έχω χρησιμοποιήσει την κινητή τηλεφωνία. Αν ρωτούσα έναν από εσάς σίγουρα θα μου έλεγε πως καλά κάνω και μπράβο μου, όμως και αυτός θα είχε δώσει ένα κινητό στο παιδί του. Η ζήλια μου για τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν κινητό με κάνει να ζητάω από τη μαμά μου να μου αγοράσει κι εμένα ένα. Η μαμά μου με καταλαβαίνει και μου λέει πως αν το θέλω τόσο πολύ μπορεί να μου δίνει το δικό της στις εκδρομές, όμως δεν μου παίρνει ακόμη δικό μου. Σε αυτή την περίπτωση εγώ της απαντώ: «τι να κάνω το δικό σου κινητό? Το κινητό σου δεν έχει ούτε κάμερα ,ούτε τραγούδια ούτε υπέρυθρες ούτε τίποτε. Είναι ένα απλό κινητό που το χρησιμοποιείς για να πάρεις τηλέφωνο και εγώ δεν χρειάζεται να τηλεφωνήσω σε κάποιον».<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 6pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Το ότι ζητάω από τους γονείς μου κινητό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν ξέρω πόσο κακό κάνει η χρήση του. Συνέχεια ακούγεται στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο για τα εγκεφαλικά κύτταρα των παιδιών – ιδίως κάτω των δώδεκα ετών- που είναι τα πλέον ευπαθή στην ακτινοβολία. Επίσης στις εφημερίδες υπάρχουν ολόκληρες σελίδες με άρθρα που αναφέρονται στη χρήση των κινητών και την ακτινοβολία τους. Ένα<span style=""> </span>τέτοιο άρθρο είχε βγει και στην εφημερίδα «το ΒΗΜΑ» όπου ανέφερε με χρονολογική σειρά διάφορες έρευνες που έγιναν. Η πρώτη έρευνα που έγινε το 2000 έλεγε πως η υγεία των μακροχρόνιων χρηστών κινητών τηλεφώνων απειλείται και κατήγγειλε τους παρόχους κινητών για το πλασάρισμά τους στα παιδιά ως «σχολικό αξεσουάρ». Την ίδια χρονιά μια νέα έρευνα προειδοποιούσε τους γονείς για τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας στην υγεία των παιδιών. Το 2001<sup> </sup>επικεφαλής της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας από Ακτινοβολία προσδιόρισε ως ελάχιστο ηλικιακό όριο χρήσης κινητών τα 16 χρόνια. Έπειτα ήρθε η έρευνα η οποία βρήκε ότι τα κύτταρα των εμβρύων μεταλλάσσονται υπό την επήρεια τόσο των γραμμών υψηλής τάσης της ΔΕΗ όσο και των κινητών τηλεφώνων. Το 2001 μια έρευνα Ισπανών επιστημόνων κατέδειξε ότι 2 λεπτά ομιλίας σε κινητό τηλέφωνο αρκούν για να αλλοιώσουν <span style=""> </span>την εγκεφαλική λειτουργία ως και μία ώρα μετά, οδηγώντας σε πονοκεφάλους, άγχος, παράλογη συμπεριφορά και ψυχολογικά προβλήματα. Επαλήθευση όλων αυτών των<span style=""> </span>συμπερασμάτων ήταν η πάθηση της ΓΓ του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας Γκρο Χάρλεμ Μπρούντλαυτ, πρώην πρωθυπουργού της Νορβηγίας, στην οποία πλέον απαγορεύεται κάθε επαφή με κινητά και υπολογιστές χωρίς ασπίδα προστασίας.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 6pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Βέβαια τα κινητά τηλέφωνα προσφέρουν και καλά στην κοινωνία. Όταν χρειάζεσαι τη βοήθεια κάποιου και δε βρίσκεσαι στο σπίτι σου αλλά οπουδήποτε<span style=""> </span>μπορείς να του τηλεφωνήσεις και να έχεις την βοήθεια που χρειάζεσαι. Αν και πάλι θα μπορούσαμε σε αυτή την περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε ένα καρτοτηλέφωνο με την προϋπόθεση ότι θα υπήρχαν πολλά και παντού.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 6pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Παρόλα αυτά σε μια κοινωνία που όλοι γύρω μου έχουν κινητό, θεωρώ αδικία εγώ να μην έχω. Έτσι συνεχίζω να το θέλω. Μετά όμως από τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων και την επιμονή των γονιών μου να μην μου παίρνουν κινητό είμαι αναγκασμένη να περιμένω μέχρι τουλάχιστον τα 16 μου χρόνια.</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-13166595399394178222008-03-17T22:43:00.003+02:002008-03-30T17:52:18.176+03:00Κρυπτόλεξο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/2-719326.bmp"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/2-719294.bmp" alt="" border="0" /></a> <h2><span style="font-size:14;">ΒΡΕΣ<span style=""> </span>ΤΙΣ<span style=""> </span>ΛΕΞΕΙΣ <o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:14;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:";font-size:14;" >ΔΕΝΤΡΟ ,<span style=""> </span>ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ,<span style=""> </span>ΑΓΙΟΣ ,<span style=""> </span>ΒΑΣΙΛΗΣ<span style=""> </span>, ΚΑΛΑΝΤΑ<span style=""> </span>, ΧΙΟΝΙ ,<span style=""> </span>ΤΖΑΚΙ , ΔΩΡΟ ,<span style=""> </span>ΛΑΜΠΑΚΙΑ ,<span style=""> </span>ΤΡΙΓΩΝΟ<span style=""> </span><o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-78255381049198814562008-03-17T22:41:00.000+02:002008-03-17T23:09:43.095+02:00Λίβερπουλ<p class="MsoNormal" style="text-align: center; line-height: 150%;" align="center"><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;">Λ ί β ε ρ π ο υ λ<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center; line-height: 150%;" align="center"><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;" lang="EN-US">Liverpool</span></i></b><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;"> -</span></i></b><st1:place st="on"><st1:city st="on"><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;" lang="EN-US">Stavanger</span></i></b></st1:City></st1:place><a style="" href="#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;" lang="EN-US"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style=""><span style="font-size: 26pt; font-family: "Times New Roman";" lang="EN-US">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></i></b></span></a><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center; line-height: 150%;" align="center"><b style=""><i style=""><span style="font-size: 26pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><b style=""><span style="font-size: 14pt;">της Βάσως Β. Παππά<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><b style=""><span style="font-size: 14pt;"><o:p> </o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το Λίβερπουλ για τη χρονιά που μόλις ξεκίνησε. Μια πόλη που γιορτάζει και υπόσχεται για έναν ολόκληρο χρόνο να φιλοξενήσει συναυλίες, εκθέσεις και εκδηλώσεις που προάγουν την τέχνη και τον πολιτισμό. Με περισσότερα θέατρα, μουσεία και γκαλερί από οποιαδήποτε άλλη αγγλική πόλη μετά το Λονδίνο.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style=""> </span>Το Λίβερπουλ, πόλη της Δ. Αγγλίας στις ακτές του Ατλαντικού, είναι χτισμένη στη δεξιά όχθη του ποταμού Μέρσεϋ. Έχει ένα από τα πιο μεγάλα και σύγχρονα εξαγωγικά λιμάνια της Αγγλίας. Αν και οι παραδοσιακοί οικονομικοί κλάδοι των μεταφορών, των επικοινωνιών και της ναυτιλίας βρίσκονται σε παρακμή, παραμένουν σημαντικοί και της δίνουν μεγάλη οικονομική ώθηση. Στις αρχές του 19<sup>ου</sup> αιώνα, το 40% του παγκ</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="EN-US">o</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">σμίου εμπορίου διακινούνταν μέσω του Λίβερπουλ και το γειτονικό Μάντσεστερ ήταν οι πρώτες πόλεις που επικοινωνούσαν μεταξύ τους με ταχεία σιδηροδρομική σύνδεση.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style=""> </span>Αξίζει να επισκεφθείτε τα αρχιτεκτονικά μνημεία της:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; line-height: 150%;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="">-<span style="font-family: "Times New Roman"; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 7pt; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">το Δημαρχείο του 18<sup>ου</sup> αιώνα<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; line-height: 150%;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="">-<span style="font-family: "Times New Roman"; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 7pt; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">την Αίθουσα του Αγίου Γεωργίου του 19<sup>ου</sup> αιώνα<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; line-height: 150%;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="">-<span style="font-family: "Times New Roman"; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 7pt; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">το νεογοτθικό αγγλικανικό καθεδρικό ναό, που θεμελιώθηκε το 1904 και αποπερατώθηκε το 1978 και<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; line-height: 150%;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="">-<span style="font-family: "Times New Roman"; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 7pt; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">τη ρωμαιοκαθολική μητρόπολη (1967), με το εντυπωσιακά σύγχρονο αρχιτεκτονικό της σχέδιο.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style=""> </span>Στην πόλη λειτουργούν πολλά πνευματικά ιδρύματα, στα οποία συγκαταλέγονται το Κομητειακό Μουσείο και Βιβλιοθήκη του Μέρζυσαϊντ, η Πινακοθήκη Τέχνης Γουόκερ, η Βιβλιοθήκη Πίκτον και το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Υπάρχει επίσης γνωστή συμφωνική ορχήστρα.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: justify; line-height: 150%;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style=""> </span>Τέλος, το Λίβερπουλ ας μην ξεχνάμε ότι είναι η γενέτειρα των Μπιτλς, αλλά και η πρωτεύουσα της ποπ μουσικής σκηνής, με τις περισσότερες πρωτιές σε σινγκλ στις παγκόσμιες μουσικές κατατάξεις.<o:p></o:p></span></p> <div style=""><!--[if !supportFootnotes]--><br /> <hr align="left" size="1" width="33%"> <!--[endif]--> <div style="" id="ftn1"> <p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify; line-height: 150%;"><a style="" href="#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style=""><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10pt; font-family: "Times New Roman";">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Το Λίβερπουλ δεν είναι η μοναδική πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2008. Αντιθέτως μοιράζεται το θεσμό μαζί με την πόλη Stavanger της Νορβηγίας. Μετά τη διεύρυνση της Ε.Ε. διαπιστώθηκε ότι οι υποψήφιες πολιτιστικές πρωτεύουσες είναι πολλές για να κατέχει τον τίτλο μόνο μια πόλη τον χρόνο. Εκτενή αναφορά στην εφημ. Η Καθημερινή (13/01/2008).</p> </div> </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-79203083343909367832008-03-17T22:38:00.003+02:002008-03-30T17:52:18.177+03:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/1-705271.bmp"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://gym-kall-ampel.thess.sch.gr/arti/uploaded_images/1-705197.bmp" alt="" border="0" /></a><br /> <p style="font-weight: bold;" class="MsoNormal">ΟΔΗΓΙΕΣ :</p> <p class="MsoNormal">Ο ΡΟΥΛΗΣ ΤΟ ΨΑΡΑΚΙ ΧΑΘΗΚΕ . ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΑΝΟΣ Ο ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1569931105033787482.post-24813339470977398942008-03-17T22:35:00.001+02:002008-05-02T19:43:38.161+03:00Συνέντευξη με τον προπονητή βόλεϋ κ. Νικολαΐδη<div style="text-align: center;"><b style=""><span style="font-size: 14pt;">ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ </span></b><b style=""><span style="font-size: 14pt;" lang="EN-US">ME</span></b><b style=""><span style="font-size: 14pt;"> ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ - ΒΟΛΕΙ Κ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ </span></b><b style=""><span style="font-size: 14pt;" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></div> <p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right">Επιμέλεια: Βλάχου Αλεξάνδρα Α1</p><o:p></o:p><o:p></o:p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold;">- Kύριε Νικολαϊδη, θα θέλαμε να σας θέσουμε κάποιες ερωτήσεις σχετικές με τον αθλητισμό</span> <span style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="" lang="EN-US"><o:p></o:p></span>- Με μεγάλη χαρά θα σας λύσω όλες τις απορίες .</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; font-weight: bold;">-Η πρώτη ερώτηση αναφέρεται στην προσωπική σας, υγιεινή ζωή ……</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-Πριν με ρωτήσεις οτιδήποτε, πρέπει να σας εξομολογηθώ πως τους κανόνες υγιεινής τους τηρώ και μάλιστα με το παραπάνω.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; font-weight: bold;">-Εννοείτε πως γυμνάζεστε καθημερινά και καταφέρνετε να προσπερνάτε τις λιχουδιές διατηρώντας έτσι σε καλή κατάσταση το σώμα σας;</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-Κοιτάξτε, η αλήθεια είναι, πως τόσο εγώ, όσο και η οικογένειά μου μερικές φορές, ξεφεύγουμε από τους κανόνες αλλά μπορώ να ομολογήσω, ότι αυτό γίνεται σπάνια.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; font-weight: bold;">-Μερικοί άνθρωποι μόνο στη λέξη «<i style="">ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ</i>» τρελαίνονται. Τί τους συμβουλεύετε να κάνουν ώστε να ξεπεράσουν το φόβο τους; Γιατί πράγματι η άσκηση είναι φόβος.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-Σαφώς και στο άκουσμα της γυμναστικής σου έρχονται στο νου οι κοιλιακοί, οι ραχιαίοι, η πίεση, ο ιδρώτας. Όμως η γυμναστική έχει και τα πλεονεκτήματά της. Πάνω από όλα σου χαρίζει ένα υγιές και καλλίγραμμο σώμα. Επίσης, μια ζωή γεμάτη υγεία έχοντας τη δυνατότητα να δοκιμάζεις όλες τις γεύσεις αλλά σε όχι και τόσο μεγάλη ποσότητα.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-<span style="font-weight: bold;">Θα μπορούσατε να μας πείτε, πώς ένας άνθρωπος μπορεί στο σπίτι του να κάνει απλή γυμναστική; Μάλλον χρειάζεται μια καλή αρχή έτσι δεν είναι;</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; font-weight: bold;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-Λοιπόν, θα σας πω ένα μυστικό που θα σας βοηθήσει πολύ για να ξεκινήσετε. Θα βάλετε απλή, χαλαρή μουσική και θα κάνετε απλά πράγματα, λίγες διατάσεις, 10 κοιλιακούς, 10 ραχιαίους. Όλα αυτά με μέτρο. Ποτέ μη σκεφτείτε να αρχίσετε απότομα, είναι επικίνδυνο!!! Η μουσική θα σας χαλαρώσει και θα σας δώσει ένα ρυθμό.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; font-weight: bold;">-Ειλικρινά, σας ευχαριστούμε πολύ για τον πολύτιμο χρόνο που μας χαρίσατε.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; font-weight: bold;"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">-Εγώ σας ευχαριστώ και βάλτε τη γυμναστική στη ζωή σας για να είστε υγιείς, όμορφοι και άνετοι.</p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><b style=""><o:p><br /> </o:p></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: center;" align="center"><b style="">ΓΥΜΝΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ !!!!!!!<o:p></o:p></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;" align="right"><o:p> </o:p></p>Unknownnoreply@blogger.com0